ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

„Во лудилото љубов може да се јави само кон измислена, измечтаена личност; љубовта кон вистинска личност, а тоа значи вистинска и реална љубов, е неможна, затоа што да се љуби другиот за лудиот значи да се биде ист со другиот, а да се биде ист со другиот значи да се изгуби самиот себе.

(...) Во Тимбукту видов еден мал Арапин кој умееше со газот да свири на фрула, а педерите- бузеранти и пешкирите ми рекоа дека тој е вистинска личност во кревет.

Секогаш се трудев да одржам ред, но затоа за сето останато бев вистинска личност која сѐ остава полурасфрлано, во очајна борба против желбата да направам тотален хаос.

Затоа се љуби некој измечтаен Друг, кој е само отслик на некое парченце од раскршеното Јас.

Како шофер, тој е безвреден, едвај способен да вози.

Развивате приказна и кога ќе ја развиете, накнадно внесувате личности во неа. Заради тоа и не добивате вистински личности.