висок (прид.) - во (предл.)

– „Хаа, не сум Охридско Поле и Струшко; чунки тамо вакви луѓе нема со олку долзи носеви и олку високи во нозете; овие луѓе не се асли како нас, си велел сам со себе.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Во неговиот дел на Нојовиот ковчег стоеше брат му повеќе званично отколку комотно и го мереше со млака љубопитност. „Дневниците не ми беа високи во смоларата“ , покажа кон креветот Отец Симеон; го нудеше да седне.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Изгледаше доста руинирано, но доволно просторна и висока во неа да може да се внесе и камион.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Ха - ха, не сум Орицко поле и Струшко; чунки тамо вакви луѓе немат со олку долзи носеи и олку високи во нозете; овие луѓе не сет асли како нас - си велел сам со себе.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Е арно не сет, како нас, ами од кај ме познаваат мало, големо во куќата што сет?“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)