Најчесто по големите читања се загледуваше кон високата тврдина, само тогаш ја достигнуваше и надминуваше, продолжувајќи ги своите читања на небото.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тоа беше најдлабокото читање, кога тој повеќе не ги вртеше страниците, кога најчесто му се предаваше на сонот, во којшто остануваше тврдината како граница.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)