Сите беа прогласувани за виновни во сталинистичка Албанија – и луѓето кои знаеја странски јазици, посебно западни (латентни шпиони) и луѓето кои нешто имале (латентни шпекуланти), и свештениците од трите вери (латентни предавници), и противниците на колективизацијата (саботери).
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Не веруваше во тоталната демократија, зашто секој е за нешто виновен во животот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)