Навистина, тоа е оној сплет од кривулести сокачиња, куќарки и куќи, и палатата на Папатеодоси, видлив стожер што го назначуваше местото на можно поаѓалиште за возбудливи криенки низ спиралните ходници на маалото, на мечтата.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)