вечерен (прид.) - сонце (имн.)

Гого го остави домарот да го разбере како што сака, па побрза да се оддаде на подготовките за сликање: чардакот не го фаќаше ни утринско ни вечерно сонце, а цело време беше под една подеднаква дневна светлина, како стокмен токму за сликање, а не за славење, како идеално ателје.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Милата вода! Вечерното сонце легнало над брановите, им се предало.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)