весел (прид.) - извик (имн.)

Неподносливи огнови: од неа никогаш и ништо не измами весел извик... За сѐ имаше таа своја забелешка. За сѐ...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Само што погледна надвор од градите му се истргна весел извик: - Иииј!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Стоев на прсти помеѓу две рамења, гледав само малечко крајче на арената, среќен кога шарените кловнови со големи црвени носишта ќе се појавеа на тоа место. Кловновите ги испратија со весели извици.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Насекаде гласови, весели извици, смеа, радост - врева...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И уште нешто: кога циркуската публика не ги пречекува кловновите со смеа и весели извици, ги отпуштаат од служба.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тој гледа еден далечен, минат свет, еден друг Август, фатен во јаки снопови на рефлектори и пречекан со весели извици на илјадници луѓе.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)