А тоа е една од причините поради кои оваа верзија е толку поневпечатлива од оригиналниот филм, и покрај визуелната убавина на фотографијата и поголемата убедливост на приказната.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова, од своја страна, ги сменило природата, методите и целите на културното зајмување, присвојување и пренаменување.
Кога Тод Хејнс, некогашниот архитект на „новата квир-кинематографија“ од почетокот на 1990-тите, направи римејк на Милдред Пирс за ХБО во 2011 година, неговата бавноритмична, шестчасовна, релативно верна адаптација на романот од Џејмс М.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А нестабилните интеракции меѓу машката геј-култура и нејзиниот хетеронормативен контекст постојано еволуирале.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сосема е за очекување секоја полугенерација геј-мажи да чувствува отсеченост од културните објекти и од начините на поврзување со нив кои толку ѝ значеле на полугенерацијата пред неа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Самиот Кејн, и покрај неколкуте настојчиви барања, одбил да ги внесе измените што ги барал Валд, па Кетрин Турни, сценаристката што ги направила првите прилично верни адаптации на романот, на крајот побарала да ѝ се тргне името од шпицата на филмот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како адаптација на мошне перверзниот истоимен роман на Џејмс М. Кејн од 1941 година, со неговите мрачни упатувања на мајчината прикриена, родоскверна желба кон сопствената ќерка, холивудскиот продуцент Џери Валд, сценаристот Раналд Мекдугал и режисерот Мајкл Кертиз ја преобразиле Милдред Пирс во релативно морална приказна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)