Целиот оној примитивизам, насилие, затуцаност, грабежливост, сето она, значи, што во вицовите е пројоцирано во натрапникот од Херцеговина, не е ништо друго туку наличје на нејзината загрепска семејна идила, со емајлот на хипокризија прекриената угнетувачка стварност на нејзиниот христијански морал, суровата секојдневна содржина од фиктивна финотија на нејзиното велеградско воспитание.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)