Нешто го изненадува. Зар може навистина во една ваква ситуација да се таи шанса што само вешто проблемско конструирање би ја создало? Или го лажат очите?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Таксистите, единствените профитери од ваквата ситуација, задоволно ќе ги тријат рацете.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Можеби оваа изјава вешто ве потсети на некоја епизода од серијалот „Зад границите на возможното“, но фактот дека ваквите ситуации ги решавав со селотејп и парче хартија, неочекувано брзо ме ослободи од тешкиот глобален товар врз спорниот патоказ.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Конструкцијата на потезите во вакви ситуации се гради врз основа на неисцрпната креативна енергија.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Кога веќе се доведоа во ваква ситуација, најважно е да се запре хаосот, а потоа ќе излезат пред народот секој со своите аргументи.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Фабричката грешка на неговите противници на власт е во тоа што како држава дозволија да се случи ваква ситуација.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Во ваквата ситуација, во оваа шема на слободниот пазар, никој ни за момент не може да мисли на човековата околина.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
За ваквата ситуација и сличните на неа, наведениот нобеловец ќе рече дека не постои ниту еден институционален аранжман кој ќе помогне прашањето да добие универзален одговор.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Водеа љубов. Еднаш. Сосем доволно за во ваква ситуација...
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Се жалеле дека вратите на Организацијата биле затворени за луѓето на Братството, дека биле прогонувани од Организацијата и заплашувале дека, ако ваквата ситуација продолжи, луѓето од Братството ќе бидат принудени да употребат сила против Револуционерната организација.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Просечната плата исплатена по работник кај странските директни инвеститори изнесува околу 16.150 денари, за разлика од просечната нето плата исплатена на ниво на држава која изнесува околу 21.400 денари.2 Најдобар пример за ваквата ситуација е изјавата на првиот човек на компанијата за автобуси Ван Хул, која има своја фабрика во Република Македонија, дека тие инвестирале вкупно 30 милиони евра, но дека повеќе од половината (17 милиони) биле всушност субвеници дадени од страна на Владата на РМ.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Ваквата ситуација дополнително е влошена со големата 2 „Македонските работници стануват робови, странските инвеститори даваат сѐ пониски плати“, достапно онлајн на http://think.mk/pregled/makedonskite-rabotnici-stanuvaat-robovi-stranskite investitori-davaat-se-poniski-plati.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Макар што долго време минав на подготовките во СИП, како и во воената школа во Бањица кај Белград, бев свесен дека нема никакви рецепти за дејствување, за снаоѓање во вакви ситуации.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сосема нормално е во ваквите ситуации ненадејно да се појавуваат разни случувања, пособно такви какви што не постоеле никогаш претходно.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Во образложението на својата одлука, овој суд најде дека раководството на тужената установа не го имал предвид фактот дека институтот „распоредување на работник“ не е предвиден во ЗРО и дека морал да постапи согласно постапката која во вакви ситуации предвидува понуда на нов променет договор пред отказ. 9
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ваквата ситуација продолжува сѐ до 2005, кога 264 почнуваат да важат новите законски решенија од трудовоправната сфера, со што границата за пензионирање се помести за цели четири години (од 60 на 64 за мажи) и воедно се помести и правото за добивање надомест до пензија, во случај работникот да биде прогласен за „технолошки вишок“ а има одреден број години работен стаж.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Конечно, со второстепената пресуда, донесена кон крајот на април 2010, беше уважена жалбата и првостепената пресуда беше преиначена8 во корист на Зефиќ, од страна на повисокиот судски совет (во состав: Љ.Арсениевска – претседател и д-р З.Михајлоски и Т.Дуковска – членови).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Меѓу- тоа, пролетта 2003, Божиновски забележува дека наместо 12% зголемување на основната плата (по 0,5% за секоја започната година работен стаж, според Колективниот договор на ниво на работодавач, како и според Правилникот за плати, надоместоци и други лични примања донесен од УО на претпријатието), тој добива само 0,5%!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По фактичкото прераспределувањето, кое се случи во септември 2002, во пресметките на платата, тој забележа дека ја добива само основната плата без додатокот за минат труд, на што реагирал усно – при што му е одговорено дека настанала некаква „грешка“!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)