ваков (прид.) - крај (имн.)

Но и после можеле да се сложат околностите така што да не се дојде до ваков крај.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Си заслужи еден ваков крај, беше голем неранимајко, непокорен, тврда глава, секогаш нешто важен, горд, одвисоко.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)