ваков (прид.) - дух (имн.)

Штета што си отиде ваков човек, уомо дел мондо...* Штета што ваков дух ќе гние...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Логично е што поголемиот дел од државите ПОДАНИК родени во ваков дух си поставиле себеси цел да го конкретизираат она што повторно го пронашле, т.е. поединците цврсто да ги поврзат со колективот, да го цементираат единството на нацијата, решително да го гарантираат интегритетот и кохезијата на општественото тело, будно да внимаваат - во име на културата - никаква несоодветна критика да не го попречи култот на вековните предрасуди, накратко - да ја обезбедат конечната победа на грегарниот инстинкт над другите манифестации на човечкиот дух.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)