бушав (прид.) - опашка (имн.)

Начулено стоеше со својата бушава опашка прошарена со црни крукчиња, што беше наводенета од тревата, а со испакнатото и лакомо муце пребаруваше наоколу.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)