бучен (прид.) - рекичка (имн.)

Бучната рекичка, што полека ја лока чуката, соголувајќи ги карпите, е граница од кај почнува студена пустотија - камен, камен, камен.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)