буен (прид.) - зеленило (имн.)

Одеше полека загледан во бујното зеленило крај патот што го сочинуваа семсекакви диви самоникнати растенија, меѓусебено заканувачки испреплетени.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)