На таванот во хотелската соба има скришно пристаниште и бродски сирени кои не ви даваат око да склопите.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Одиме од едниот до другиот крај, ги слушаме бродските сирени, грачењето на галебите и полека надоаѓаат, небаре како бранови допловуваат и пред очите ни се втиснуваат спомените.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Рикаа во далечина бродски сирени.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Не еднаш се покажало дека во преродените се кријат и одродени.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Од време навреме рикаше бродската сирена.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)