бос (прид.) - по (предл.)

1. Макар што му одеа сите предмети освен математика и ја заврши матурата со одличен успех вклучително со примерно поведение, Миха не знаеше што ќе студира - се шлаеше по сокаци, на плажа, на корзо, скокајќи од една можност на друга, како бос по врели камења.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На чардакот, боса по алови чорапи, во нова алова мариовска носија, со срмени кистови, скопци, павти, решмиња и гушниче од петолирки, ги служеше Сивевите гости убавата Велика Бендерова, чиј што маж, Митре Бендеров, беше вечен момок кај Сивета, заради нејзината младост и убавина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— И пак ги подава да не оди боса по „мразот“ на Св.Кирил и Методи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И имало тоа девојченце зла маќеа, која секој ден го испраќала голо и босо по ридиштата, да собира дрва.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Чекори бос по дождовна роса, се радува на лисје со пуштена коса.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Јанко штом дошол до нужникот, ги оставил наланите и бос по снегот, се префрлил преку едно ѕитче.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
По патот трчаат другарите и шлапкаат боси по вирчиња и бразди.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)