(Сите групи се здружуваат во една. Секој вади од торбата по нешто за јадење. Додека се поткрепуваат оддалеку се слуша меката и болна мелодија на кавал).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Сѐ што било смрт бегало од нив како од смрт и се влечела по нив чудна и болна мелодија со нечуени зборови со кои се споменувало човековото раѓање и умирање, неговиот секавичен пат од колепка до одар - тоа мајка му на Куно Бунгур го оплакувала синот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Биле педесет и девет и од пат им се тргале и арамии и ѕверови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
СТРИКО МАРКО: (Со топлина), Тој е!... Караман Атанас!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)