боен (прид.) - поле (имн.)

Но ова каде што сме сите ние народите и народностите на Балканот не е плоштад туку бојно поле. Собир на избезумени.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
На „бојното поле“ остана сам јуначкиот Сулејман Пеливан.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
На Пеливарската чешма Јордан застана. Тука ги сретна трите товари барут, испратени од Битола, и почна со неговото распределување.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Виде оти ја напуштија борбата сите, им удри уште неколку залпови во правец на конакот и казармата, си го јавна својот коњ и со другарите, го напушти и тој „бојното поле" со тешка тага на душата што не го турна Арслана од мудурлакот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ти иих, шо такцират имале сиромаси со вас да тргаат, да би орлите ви го тргале месото на живота!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ајде, боже, поможи, — се провикна Тренков и тргна напред, пред оваа собрана армија, за да ја одведе на бојното поле — селото Витолиште.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Самиот тој се фрли на коњот и летна кон бојното поле.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А кога се спуштила ноќта, самовилите од сите македонски планини, полетнале на бојното поле, на Беласица, да ги соберат мртвите очи...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Дел од населението, припадници на војската, задолжени за чување на вилаетот од ајдути и од арамии мегдан - широко поле, место на кое војската извршувала вежби или се одржувале двобои, бојно поле, дуел, двобој медреса - муслиманско средно училиште миндерлак - вид долг отоман, крај ѕидовите, со перници наоколу, заради удобно седење, за повеќемина муфлуз - пропаднат човек, неранимајко, скитник
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ги продолжија, Татко и Камилски, како и во претходните времиња кога работеа заедно, старите расправии на бојното поле на двата различни јазика.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Историја: за првпат е произведен во Соединетите Држави од Parke- Davis како анестетик за повредените трупи на бојните полиња и за итни хирушки интервенции.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Но и кога земените од војска не се вратија, стигна абер дека останале да лежат таму на бојните полиња за слава на империјата и неговото височество султанот, Руса пак продолжи да го чека Јована.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Со себе носат девет коњи и едно магаре кои ги оплачкале.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
До Инспекторот на полицијата Скопје Од управителот на поштата во Прилеп и од началникот на Прилепски срез добив телеграма со која ме известуваат дека четниците кои се враќаат од бојното поле вовеле вистинска анархија и безвластие.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Познато е од историјата дека со секоја победа на Отоманците се зголемувал бројот на преобратените албански рисјани во муслимани, но и враќање во католицизам или во православје, штом на бојното поле христијанските војски означувале победа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Продолжи да оди. Пенушките од брест, што беа откорнати од теренот и со булдожер беа турнати во купишта од безредие со корењата црни како јаглен кренати нагоре под чудни агли, му изгледаа стравотни и го потсетија на надуените мртви тела испечени од сонце, што ги имаше видено на северно-африканските бојни полиња.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Меѓутоа, со оглед на нивната решеност секој момент да паднат на бојното поле, во втората фаза од подготовките нивното евентуално откривање не би можело да го осуети главниот дел од акцијата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тие, секако, со чувство на посебен пиетет се сеќаваат на оние млади Македонци коишто и во Првиот и во Вториот Илинден на бојното поле на својата татковина го поднесувале својот живот зачудувачки смело, зачудувачки ладнокрвно.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За тие денови генералот Зафиропулос во својата книга “Антибандитската војна 1945-1949”, на страница 619 запиша: “И така маневарот на IX дивизија целосно не успеа, оставајќи на бојното поле 354 убиени само од 41- та бригада.”22 Полека возам по раскопаната калдрма и кога излегов од сенките на високите и разгранети дабови, пред мене се отвори простор легнат во крш од камења.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога падна горниот дел на твоето бикини, моите дланки, издлабени како да носат вода за испукани усни, ти ги прифатија градите запаметувајќи ја нивната деликатна тежина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Само телата на љубовниците остануваа видливи под блескотот на молњите, распрскани како паднати на бојно поле, неколку од нив стенкајќи и чекајќи галебите да ги докрајчат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На моите прсти, твојот префинет мирис се мешаше со кокосовиот миск на лосионот за сончање со кој што без прекин си ги мачкавме телата еден на друг .
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
На влезовите од зградите беа поставувани списоци на новозагинатите на бојните полиња, по улиците среќававме воени инвалиди.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Војната донесе сиромаштија - немавме сапун, немавме петролеј, немавме брашно, немавме леб; најчеста храна ни беа компирите и оризот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
По борбата на бојното поле ќе настапи време да се бориме на културна почва, и во тоа време, наместо да имаме можност да ги ползуваме плодовите од пролеаната крв и да напредуваме културно, ние и тогаш, како и сега, ќе треба на наша штета да ги помагаме ту српските, ту грчките, ту бугарските интереси.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
47. Јас сум еднаш уверен оти во мојата постапка нема ништо предавничко: 1/ оти мислите, не само на приватни лица како мене, но и на сите Македонци од бојното поле и од Бугарија, и мислите, барањата и предлозите на целиот бугарски народ и на бугарската влада не се во состојба да ги изменат погледите на големите сили и на Русија врз потребите на македонскиот народ; 2/ сите усилби понатаму одвај ли ќе го променат поведението на државите по нашето прашање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нивното бојно поле - денот се подаваше во еден замав на нивна крвава пресметка, земајќи ја бојата на секој од тие ветрови, а како своја залога препуштајќи им ги ним токму своите облаци, секогаш и секому само онолку, колку што можеа да си одземат, да си извојуваат еден од друг овие двајца лути противници.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И дека бојното поле ќе заврши со вкопување во две фронтови линии.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Добро, добро, љубов моја! На бојното поле последниот збор е топовски, а во куќата е на жената. Прифаќам без збор.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се најдов пред белата хартија. Како пред бојно поле. Со своето перо како меч.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пред илјади години, според кинеската историја, војсководци со фигури-војници, борни коли спорот го решаваа на минијатурно бојно поле, како на шаховска табла.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И Климент Камилски беше свесен дека јазиците биле и може да бидат бојно поле на многу народи и дека со чистењето само на опасните зборови би можело да дојде до спасување на народите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но тие не се прославија само на бојното поле туку станаа и значајна политичка сила во Империјата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И да се вратиш, и таму ќе те очекува мисија, како што може да се случи и да останеш во Цариград.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ататурк го урна арапско-персискиот Вавилон. Империјата со стотината јазици и дијалекти објави нова кодификација на турскиот јазик, азбука и граматика.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Таква беше и судбината на офицерот и славист Андре Мазон, кој не се врати од бојното поле со медали, туку со книги за опстанокот на обичните луѓе, недолжните жртви на Големата војна која ја водеа Големите сили и нивните балкански поделени балкански сојузници.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
За да се утешат во возможноста на нивната мисија и нерамноправен бој со зборовите, кои ја губеа својата моќ на најголемото бојно поле на времето, нивна утеха остануваше тишината, составена од зборови кои не се кажани.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Играа тројцата пријатели покер со смирена гордост, во тишина, небаре се наоѓаа на последното бојно поле на кое можеше да се брани и спаси честа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но кога стигнува барутот конечно на бојното поле? праша повторно Камилски. Ех, за тоа ќе се почека.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој се определи за следниве најчести заемки: аршин, најраспространета заемка за означување должина, ширина и височина (62-75 см), (од турски аrşin); ока, мерка за тежина, 1 238 г (од турски okka); чифт, пар, рало (од турски çift); еден, непарен, осамен (од турски tek); ѓутуре, кутурица, нешто земено без мера, на куп, наеднаш (од турски gütüre); карар, мера, умерено (од арапски ḳarār); ајар, мерка на чистотата на златото, а и точно и прецизно регулирање на саатот (од арапски ʿiyār); фира, тоа што се отфрла при мерењето и почесто при изработувањето на нешто, отпадок (од персиски fru); урнек, јурнек, образец, пример, кројка, модел (од турски örnеk) Климент Камилски се чувствуваше осамен на бојното поле со турцизмите кои го напаѓаа од сите страни.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тие вршеле, покрај пљачкање и злосторства, и други задачи за генералите на бојното поле: прибирале разузнавачки информации, преземале прогонувачки мисии на жртвите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ги продолжија расправите како на бојно поле на двата јазика.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мајка несетум се искраде од чардакот оставајќи ги хероите да се докажат на јазичното бојно поле.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко во својата егзилска епопеја влегуваше во контакт со тишината длабоко во своето битие.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски, уште како студент и докторанд на Сорбона, располагаше со главните дела на Андре Мазон и во College de France им се восхитуваше на неговите предавања за руските класици Иван Гончаров (за кого своевремено одбрани докторска дисертација на Сорбона) за Иван Тургенев, од Пушкин и Шевченко до Достоевски и Толстој.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но колку што навлегуваше во нивната жива и незавршена конотација, тој низ овие зборови како да сакаше да ги дополни балканските историографии, кои и во јазиците во подем на државите- нации гледаа бојно поле.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тие беа свесни дека во нив ќе гледаат донкихотовци кои водат лажни битки, без да сакаат да ги разберат, а најмалку да ја прифатат нивната мисија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше очигледно дека тој не можеше да ги опфати сите, да ги зароби главните водачи во својот жолт нотес.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Јаничарската фасцинација од бојното поле ќе ја изолира од историската реалност и ќе се спои со германскиот стил.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
До употреба на барутот за воени цели ќе дојде дури во XIII век во борбите помеѓу династијата Јуан и муслиманските земји во Централна Азија! - Но тоа било далеку од Балканот?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пред отворените речници како да беа пред вистинско бојно поле.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко беше изненаден од овој офанзивен настап на Климент Камилски, кој како да се чувствуваше на бојното поле со првата чета на десетте први жртвувани зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Новите држави- нации на Балканот, особено во текот на балканските војни, паралелно со војните на бојното поле, ја започнаа и војната со пресметување со турцизмите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Нашето заврши на Балканот, сојузниците однесоа победа на бојното поле, но не исчезнаа и нашето духовно присуство, поврзаноста со луѓето, тоа ќе остане секогаш живо.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По победите на спасот на нова Турција на бојно поле, тој ги спроведе реформите на излезот од средновековниот хоризонт во модерните времиња.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беа наредени на двете страни како на бојно поле, во очекување да започне борбата со зборовите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пладневниот билтен не спомена некоја одредена област, но беше веројатно дека устието на реката Конго е веќе бојно поле.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На бојното поле, во просторијата за мачење, на бродот што тоне, целите за кои се бориш секогаш се забораваат, затоа што телото се надувува додека да го исполни универзумот; па дури и во моментите кога човек не е парализиран од страв, или кога не вреска од болка, животот е борба од момент до момент против гладот, или студот, или бессоницата, против вознемирениот стомак или болката во забот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Затоа и разговорите меѓу нив беа повеќе на таа страна. – Имаш ли некој абер од синовите? – го праша Муарем Мамута откако го направија пазарлакот за девојчињата и длабоко воздивна, пренесувајќи се во своите мисли далеку, далеку на бојното поле, каде што и сам помина петнаесет – дваесет години.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И тие така. Претепани на бојните полиња од војските на противниците се враќаа со искршени рогови, ама затоа пак се одмаздуваа на незаштитените чифчии; ја искористуваа до максимум нивната работна сила, ги малтретираа со сите познати и непознати мерки, ги отепуваа и продаваа по своја волја без да даваат сметка за нив.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Најверојатно во ова време се паѓа повлекувањето од бојното поле на замислената битка, ама потврда за тоа кога точно се случило тоа нема во ниедна белешка.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
А целиот Балкан, сине, отсекогаш бил големо бојно поле.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И зарем да се напушти бојното поле на родната земја.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Одев таму се додека не стегна студенилото, зашто и на гробишта не треба да се заборават другарите од бојното поле.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Во текот на пробивот и натамошното движење на фалангата, на бојното поле не смее да остане ниту еден ранет.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Грамос, другари, стана симбол на нашата борба. А значењето негово не е само во тоа дали ќе се добие битката на бојното поле или не.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)