Вљубените ракописи од стариот ковчег се само неважно мои Вие од племето спонтани природозанесени очекувајте ме крај потокот да се прочистиме А туѓинците, богатите излетници, нека ја читаат историјата на нашето исчезнување, измамувајќи си по некоја солзичка Нека не запечатат, пожолтени, во музејските архиви Нашето време помина и не знам дали ќе се запрашаат „беше ли?“
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)