благ (прид.) - укор (имн.)

Погледот на писателот се смееше. Како да се доверува, како да ми нарачува, но со благ укор: Многу се надевав.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Таму стои: „Пред Митров-ден ќе дојдам“!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
СИМКА: Ох, боже!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Но она што навистина го рече носеше поинаква порака: - Посакувам да ме посетуваат - рече а притоа го изостави благиот укор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)