бистар (прид.) - и (сврз.)

Тоа го предизвика стариот Дамчета, тврдоглав, бистар и грамаден селанец, да отиде кај нив и да ги укори.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Разигран е пламенот во широко отворените, бистри и недогледно замислени очи на Велика.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Името ѝ беше Никол и потекнуваше од село, но беше многу бистра и на некој начин лукава (итра) жена и успеваше сите работи да ги заврши на време.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
41. ВО ГОЛЕМА ВОДА ГОЛЕМА РИБА ПЛИВА - би пливала и в поток кој има вир така син и бистар и така тивок како просторите на небесната шир...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
А што е тоа ако не „идентитетска уметност“?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Само затоа што тие нови творби се наводно толку бистри и шизички и тренди, не дошле на ред за погрднана етикета... сѐ уште.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Седната зад баба ми и дедо ми, за разлика од изразите на другите нивни фотографии, самите веќе завлезени во возраст што ја брише ведрината од насмевката, таа девојка со мазно, тркалезно лице од фотографијата, во нас гледа преку полуспуштените очни капаци со еден чуден, повлечен и скромен, а наедно бистар и настојчив поглед.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Децата се растрчаа и набргу имаше сѐ што требаше за една леса врз која го наместија дедо Костадин и врз рамењата на Танаско, на Друже Србине и на некои други, му ги прошетаа очите по бистрото и сино небо од станицата сѐ до куќата на која не требаше да ѝ се отвораат вратите и прозорците оти уште од кога замина бабата Петра тие зееја со пустошот во себе.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Бистар и природно умен, Чанга лесно ги научи „малкуте букви”, како што му велеше на шега на татка ми.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Анѓеле остана, а Трајче ги потера коњите... Крај патот имаше бистри и студени извори.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Да појдеш на извор зад девет младости и девет премрежја да се напоиш и внесеш во него бистер и озарен да се вратиш при мене и да ме гледаш сѐ додека не протечеш дробно по мојава планина песу мој!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)