Јаким се отпушти на бетонскиот столб, омаломоштен и свенат, како исушено дрво, што ја изгубило и последната жилка, што го сврзувала со земјата...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Така и почна тоа на островот Егина. Во Атина беше толку жешко што кога Едо ќе ја ставеше дланката на бетонскиот столб во нејзиниот стан, ќе почувствуваше гореа како од вжештен оџак.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)