бесмртен (прид.) - душа (имн.)

Стремејќи се кон достигнување на лажната сигурност која ја даваат парите и имотот, човек секогаш заборава на суштинската грижа што мора да ѝ ја посвети на својата бесмртна душа, та почнува да се грижи за заработката, за покривот, за козите...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во текот на западњачката историја ова јадро имало различни имиња - на пример, “бесмртна душа” или “дух” или “интелигенција” или “его” или “јаство”; но без оглед на неговото име тоа јадро е карактеристично за скоро сите антропологии на западното општество.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Станува збор за една „виорна егзистенција”, за „мобилност меѓу појавите”, па затоа таа себе си веќе не се чувствува како „бесмртна душа”, туку како „мноштво смртни души”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И уште ни кажуваш дека сме ти прираснале за душата, дека си се приврзал за нас до толку што си бил решен, ако треба, и таа твоја бесмртна душа за нас да ја дадеш...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)