бескраен (прид.) - низа (имн.)

Една бескрајна низа на мудри глави потекнати од тој чудесен предел на Балканот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Вперени во бескрајна низа немили сеќавања. На кое да запре? Сеедно: во секое има горчина...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Просто гледам како одговорот што го наоѓам ги руши сите филозовски системи наназад како бескрајна низа од карти: една карта урива друга и така со ред наназад.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Во бескрајната низа детали од сентименталниот пејсаж ги наоѓам оние што недрат заедничко чувство.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Натамошното постоење на еден збор зависеше од друг, трет, и така во бескрајна низа...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мислите во главата ми се редат како бескрајна низа и секоја од јасно појасно обликувана и изречена.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
L Никој жив не можеше да разбере што се случуваше длабоко, длабоко во душите на Татко и Камилски кога дојдоа речиси на полпат од нивната донкихотовска борба со османскотурските заемки во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)