бесен (прид.) - вик (имн.)

Пукнаа пушките, паднаа тројца, а Стојче и Најдо промашија, што многу го ожалости Толета. Со бесен вик се назагнаа надолу и со петшест скока беа кај Јована и Бојка и видоа што стана.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За миг аскерите прснаа да бегаат надолу низ папратта, оставајќи го онбашијата, Трајка, Ташка и еден војник да клоцаат и да се валкаат во тињата под чешмичето, да стенкаат со забите, сега тие, како преѓеска Јован.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се собраа сега пак Толевци околу Јована, Бојка, како преѓеска онбашијата со аскерот и во кус разговор се разбраа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И таман побара некое дрво од аскерите да не го болат нозете, наеднаш се истури залп од пет шест пушки и еден бесен вик од стената над чешмичето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)