И кога заврши градбата на Беломорскиот канал, како да заврши пеколот на земјата. Многу повеќе изгинале, отколку што преживеале.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Сталин си ги признал грешките. Посебно грешката за градбата на Беломорскиот канал.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Бев одреден да го следам реагирањето на живиот свет во беломорскиот канал.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Сигурно ќе дојде до прекин на патот на јагулите - за да се изгради некаква балканска варијанта на Беломорскиот канал, со прилагодување на реката - на тој подвижен воден мост на јагулите, помеѓу Езерото и океанот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Беломорскиот канал не беше ниту пловен, ниту погоден за друга употреба, па така остана во пајажината на заборавот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Трагедијата на градителите на Беломорскиот канал во свеста на биологот Цветан Горски, додека го слушаше својот учител, значеше и трагедија за северната руска јагула, за милијардите жители на северните реки и езера, кои стануваа жртви на непредвидливото менување на нивните живеалишта.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
- Значи беше изневерен патот на јагулите со изградбата на Беломорскиот канал? - запраша по долго време Цветан Горски.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
А за мене тогаш не заврши мисијата околу Беломорскиот канал.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Игор Лозински како да ги погодуваше неговите мисли: - И така почна да се остварува една од најапсурдните наредби на Сталин - да се гради „водениот пат“ кој требаше да ги поврзе Балтичкото и Белото Море, минувајќи низ реката Свир, крај езерото Ладога, да стигне до градот Повенец, на крајниот север, на езерото Онега, и самиот Беломорски канал да заврши во пристаништето Биеломорск, на самиот влез на Белото Море.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Му кажуваше дека го открил излезниот пат од Беломорскиот канал. Морало да постои тој пат!
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)