Се виде себеси како стои таму, во нејасната светлина на ламбата, сред мирисот на бубалките и на евтиниот парфем, и со чувство на пораз и на отпор, што дури и во тој момент беше помешано со мислата на белото тело на Кетрин, смрзнато засекогаш од хипнотичната моќ на Партијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој ги тргна униформите и почна да го студира нејзиното мазно бело тело.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Чувствува, нема да остари. Го замислува своето плотно, бело тело без брчки, без кал, без шевови.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)