бел (прид.) - образ (имн.)

Да си платиме кај што сме се зајмиле, да ни е бел образов...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Не му отпоздравуваше на понизното веднење на лимарот Петар, дури и не го забележуваше, а пред беспризорните ги дуваше белите образи и намуртено веднеше глава.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
— Mope, ами и време му е да е убаво, Боле, — одговори Доста, тресејќи некои од пелените на Нешка, кои требаше до утре да бидат готови ако сака да излезе со бел образ на сретсело.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)