бел (прид.) - му (зам.)

Белиот му избрал место на својот крал. - Шах, - вели мајсторот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Се креваше тоа грдо сподобие на прсти пред нас, и окото бело му светкаше, и насмевка на лицето му се јави.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ал' не слушајат му молби Турци крвопијци, пушка пламна, пушка пукна в турски раце клети, зрно оловно продупна белите му гради.
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)