безличен (прид.) - ломотење (имн.)

А и неговата тишина ја немаше, онаа по која некогаш се разликуваше од другите, она автентично, индивидуализирано отсуство на зборови, кое пркоси на нивното стандардно користење - безличносното ломотење.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)