Малтерџијата беше едно вредно, здраво момче, косата му беше станата целата златна од сонцето на изминатото лето, имаше бакарни топки мускули на рамената, идеше кон Језекил со својата копанка.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Језекил можеше само да ги дослуша сите тие тупи удари надолу, без да направи ниеден чекор, тоа таму, удирајќи де во ѕидовите, де во скелињата, продолжуваше да паѓа младото цврсто тело на малтерџијата со големите бакарни топки на мускулите по рамениците.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)