ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

На пример голема среќа беше за нас што прекинавме со Сталин, пред да се реализира идејата за основање атеистички музеи.

Ја сметаше за чудовишна идејата за формирање атеистички музеи.

По жестоката пресметка со козите и козарите, несудената работничка класа, по колективизацијата и тра­гичните последици, по пресметката со религиите и изгра­дените атеистички музеи низ целата империја, беше сигу­рен во блискиот пад на сталинизмот...

Бев изморен, но и задоволен што имаше на крајот излез од Атеистичкиот музеј, разговорот со А.А., заканувачките погледи на Х.Х. , и што уште не, изместено.

Нараторот дента на посетата на Атеистичкиот музеј беше со борбено настроен дух и не престана да одговара на провокациите на своите собе­сед­ници, особено на А.А., еден вид „сфинга”, предзнак на зла судба, чија задача е да го одрече неговиот „буржоаски космополитизам”, еден од најголемите гревови според владејачката идеологија.

И така, во Атеистичкиот музеј во Скадар ми беше фрлена анатемата како на непоправлив неверник во сталинската идеологија на родната земја, ми се стеснуваше стапицата на некаков имагинарен реванш без реални причини.

Првите атеистички музеи никнаа во порано братската советска земја.

За А.А., Атеистичкиот музеј во Скадар беше един­стве­ниот експериментален антиверски храм од таков вид во светот.

Повторно се огласив на неисцрпната тема: - Не заборавајте, другар А.А., политичкото месијанство што насилно го преземате од трите вери на албанскиот народ и го прогласувате како свое, за кое потоа сведочите во Атеистичкиот музеј, со тоа само ја продолжу­вате вашата религиозна илузија.

На А.А., велеше Х.Х., Партијата му оставила поголеми права и како дире­ктор на Атеистичкиот музеј, поставувајќи го во првите линии во борбата против религијата и Бога, за да има најголемо маневарско поле во откривањето на најкусите патишта како да се отстрани религијата од душите на троверниот албански народ.

Имаше зраче надеж, како светлината која се прекршуваше, губеше, кршеше од заробеното парче витраж од некоја катедрала во Атеистичкиот музеј, кое доаѓаше од единствената фигура во таа заробена човечка протоплазма, а тоа беше од време на време навидум доверливиот глас на А.А.

Најпосле, се кренаа црните завеси, се отвори Атеистичкиот музеј.

Новото споменување на Атеистичкиот музеј и на Сталин како да ја долеваше чаша­та, не можев да не дополнам: - Отидовте, другар А. А. многу подалеку во отворањето на атеистичките музеи отколку во нивната матична земја Русија.

Зарем по сево што го виде во нашиот Атеистички музеј и натаму ќе веруваш во рели­гијата на нашите отпадници? – ме пречека на нож А.А. и ме врати во морничавата реалност на Атеистичкиот музеј.

Во полумрачната централна просторија на Атеистичкиот музеј со тажните статуи и сакралните реликвии извлечени од вековните лежишта на храмовите, задржувани во сеќавањето на верниците со генерации, по громкиот, агресивен, навиен говор на К.К. на сите ни беше мачно, премачно во душите.

XVI А.А. како да заборави на другите чинови на драмата на апсурдот на сцената на Атеистичкиот музеј.

Кога А.А. забележа дека е отиден предалеку и дека сме ние сепак „друга публика“, макар што јас постојано внимателно го следев, а тоа најмногу го поттикнуваше, на крајот упати јасни пораки до нас: - Внимавајте, почитувани гости, Атеистичкиот музеј на нашата пролетерска земја не е наивна институција.

Го слушав А.А. во Атеистичкиот музеј, каде што бе­ше во потрага по реторични ефекти, за да го прикове на­шето внимание, а ние сите рамнодушни, со мислите отсутни.

Во чест на стогодишнината од неговото раѓање го отворивме и Атеистичкиот музеј.

А.А. уште еднаш ми ја фрли ракавицата во рингот на Атеистичкиот музеј.

А.А. повторно запаѓаше во патетичниот безизлезен реторичен круг кога се произнесуваше за своето дело на животот – Атеистичкиот музеј.

Зарем ништо не виде, ништо не разбра во единствениот атеистички музеј во светот?!

А преостанатите ги пре­обра­ќаа во атеистички музеи, во музеи на материјализмот.

Во мигот не одговорив. А.А. по малку продолжи: - Те гледам и слушам во Атеистичкиот музеј, а ми кажуваат и на целото патување, наивно се однесуваш за твоите години.

А.А. гласно, како во Атеистичкиот музеј, го изговори последниот збор од реченицата „иднина“, сигурно за да допре и до слушното поле на Х.Х.

Повторно одекнува гласот на А.А.: - Другари, вие имате чест први да се најдете пред новата поставка на Атеистичкиот музеј, единствен во светот...

А.А., веројатно откако утврди дека во нас доволно не се впиле ударните пораки на Атеистичкиот музеј како што очекуваше, сметаше дека беше дојден вистинскиот момент и тој да стапи на сцена со своите аргументи од втор степен на влијание.

З.З. се разликуваше од другите водичи – конзерватори, посебно од оние во Атеистичкиот музеј во Скадар. Беше отворен, реален.

Атеистичкиот музеј го претставува епицентарот на силниот ментален потрес кој е во состојба да избрише секаква трага на цивилизираниот живот; библиотеката е ненадоместливо наследство на вечната и трајна уметност.

XIX Единствената добра страна на мојот насилен престој во Атеистичкиот музеј, храм на антиверувањето, беше неговата дијаболична сугестивност да го забрзува во моја­та свест и потсвест, поврзувањето на мојот поранешен живот со сегашниот, да враќа во мене заборавени, речиси архетипски семејни пораки.

Големо беше моето изненадување кога еден млад албански новинар, Алтин Раџими, неколку години по падот на диктатурата во Албанија, ги беше прочитал моите објавени романи на француски јазик, но своето внимание, на мое големо изненадување, посебно го беше запрел на Атеистичкиот музеј, посебно на сцената од атеистичкиот музеј во Скадар, односно на експонатот за душата, кога водачот Х.