ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Оценката на Тито за неавторитативното дејствување на Апостолски во Македонија, што им ја предочил на шефовите на британската и американската воена мисија, во тој момент може да се разбере само како чин со кој Тито настојувал да ја оправда својата немоќ во однос на контролата на настаните во Македонија.

ГШ на НОВ и ПО на Македонија сметал дека по ослободувањето на Македонија повеќе нема потреба од пресој на сојузнички воени мисии во Македонија посебно што одделни членови на британската и американската воена мисија доаѓале во допир со “реакционерни“ елементи, ја клеветеле нова Југославија и се занимавале со растурање на пропаганден материјал.299 Шефот на британската воена мисија во Македонија Милер, го известил Фицрој Маклин за наредбата добиена на 8 декември 1944 година, да ја напуштат територијата на Македонија бидејќи нивното присуство во “Главниот штаб повеќе не било потребно“.

Исто така Милер известил дека на Заседанието одржал говор и Светозар Вукмановиќ - Темпо кој нагласил дека “партизаните на македонската армија се подготвени за понатамошни операции против Хуните во правец на Берлин“.305 Текот на Заседанието со особено внимание бил следен од претставниците на британската и американската воена мисија во Македонија.

Истото барање било доставено и до шефот на американската воена мисија во Македнија Дикенсон.

Десеттиот ден од почетокот на големата битка за Грамос, со одобрение на генералот Ван Флит, шеф на американската воена мисија во Грција, авионите фрлија напалм бомби...

Таму ги гледав американските воени извештаи од Ирак.

Тоа се однесува и на Интернет, кој постои на универзитетите (иако настана во американските воени лаборатории), но таа мрежа се шири и денес веќе има многумина источноевропјани со e-mail адреси.

САД за четирипати го зголемија персоналот на американската воена мисија.

Со тоа започнало инфилтрирањето на американските воени мисии во единиците на НОВ и ПО на Македонија.

97 Пирински Георги (Георги Николов Зајков) од град Банско. Член на Комунистичката партија на САД од 1924.

Од текот на заседанието посебно бил задоволен британскиот претставник.

Мајорот Скот Дикинсон бил првиот американски офицер што бил испратен при Главниот штаб на НОВ и ПО на Македонија.

На конференцијата биле присутни и претставници од британската и американската воена мисија.

Имено, во текот на септември 1942 година, ОСС и СОЕ успеале да ја договорат заемната соработка.

На 14 декември Тито испратил телеграма до ГШ на НОВ и ПОМ со која ги запознал дека на „протест на Англичаните и Американците, ние ги оставаме и натаму нивните воени мисии кај вас во Македонија, исто како и советската“.

Текот на заседанието со посебни внимание бил следен и од присутните членови на воените мисии во Македонија, а посебно од шефовите на британската и американската воена мисија.

Тие со посебно внимание го следеле текот на заседанието, посебно говорите на македонските и југословенските политички лидери.

За ова на 22 март 1944 година била испратена телеграма од Одделот за Југославија до британската воена мисија Брејсиноус (Брасеносе), која се наоѓала на територијата на Македонија, при што се укажувало дека било договорено меѓу „Тито, Американците и нас, Американците да ја преземат мисијата при МАКЕДОНСКИОТ ГШ“.

ГШ сметал дека нема потреба од нивно присуство, особено што одделни членови на британската и американската воена мисија доаѓале во допир со „реакционерните“ елементи, ја клеветеле нова Југославија и се занимавале со растурање пропаганден материјал.

Тоа, пак,од страна на ГШ на НОВ и ПО на Македонија, во почетокот на декмеври им било соопштено на мисиите.

Овие извештаи се посебно интересни бидејќи даваат слика за социо-економските услови во Македонија непосредно по ослободувањето.

За разлика од британските воени мисии кои на територијата на Македонија пристигнале во октомври 1943 година, првите самостојните американски воени мисии во Македонија пристигнале при крајот на јуни 1944 година.

74 За ГШ на НОВ и ПО на Македонија ослободувањето на Македонија значело и сигнал за напуштање на територијата на Македонија од страна на британските и американските воени мисии.

Во почетокот на март 1944 година, во британските и американските воени кругови започнале дискусиите за стационирање на територијата на Македонија на првата американска воена мисија.

На заседанието присустувале и шефовите на британската и американската воена мисија во Македонија, Милер и Дикинсон.

И по ослободувањето на Македонија, претставниците на американските воени мисии продолжуваат со следењето на состојбите во Македонија, не само на политички и воен туку и на социјално-економски план.