Темниот гламур на нејзината френезија за нас беше амблем на возможна сатурналија - како визија за робови во улога на господари, за американските книги, филмови и слики и музика, сѐ заедно, одеднаш, во прекрасна збрка, вон секаква трезвеност и непорочност, лудило или симпатија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сепак, за цела една генерација странци и осаменици, она што го ветуваше Фектори, значеше сѐ.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Други уметници ни покажаа уметност создадена од отпадоци, ѓубре, Енди ни покажа цел свет направен од ѓубре - интелигенција и ѓубре.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Кога Хабермас нпр. зборува за мојот еврејски мистицизам, тој се повикува на една американска книга на Сузан Ханделман, која во моите очи без сомневање е занимлива, но мошне проблематична во врска со тврдењето дека јас сум загубениот син на еврејството.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)