Таканаречените автентични сведоци за времето и историските случувања во Хрватска токму се најнесигурните сведоци на таа хрватска стварност.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Макар што со овој став теориски не се солидаризиравме, имавме чувство дека секое понатамошно инсистирање на дополнително аргументирање би делувало како непотребна философска итроштина.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Брзо го напуштивме ова подрачје, во кое токму литератите и поетите се поставени на престол како “автентични сведоци на времето, одвнатре, за разлика од философите, кои се набљудувачи од страна”.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)