„Василиј Васиљевич! Еј вие, ваше превосходство!“, одненадеж гласно и со жестина повика покрај самата Авдотја Игнатјевна, некој нов глас - глас господарски и дрзок, со заморен според модата изговор и со дрско скандирање: “Јас веќе вас сите два часа ве набљудувам; веќе три дена лежам; вие секако ме паметите, Василиј Васиљевич?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тој ја милуваше светлата свила на нејзината кратка коса, обликувана во локни според модата на времето.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„Не се разбудија уште ваше превосходство, тоа треба предвид да се земе; тоа тие не се навикнати: ќе се разбудат и инаку ќе ве примат...“ „Оставете”, повтори генералот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)