со (предл.) - убаво (прил.)

Штом го виде, го пречека со убаво.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Господе, ова нека започне со убаво. Доста беше тага за мојата Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не те слуша, што се вели, не можеш и со убаво да го земеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му ја дадовме заработувачката и го испративме со убаво.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Со убаво да нѐ внесат во кафезот!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Питома, не премногу снажна, да не ја препадне публиката.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа дава една вербална клоака која глатко тече, со убаво срочени реченици, и ситна, безопасна досетка.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Па иди друг, со убаво да го фати: - Немој така, бре, Вендија...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)