со (предл.) - убаво (прил.)

Тоа дава една вербална клоака која глатко тече, со убаво срочени реченици, и ситна, безопасна досетка.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Му ја дадовме заработувачката и го испративме со убаво.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Господе, ова нека започне со убаво. Доста беше тага за мојата Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Со убаво да нѐ внесат во кафезот!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Штом го виде, го пречека со убаво.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Не те слуша, што се вели, не можеш и со убаво да го земеш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Питома, не премногу снажна, да не ја препадне публиката.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Па иди друг, со убаво да го фати: - Немој така, бре, Вендија...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)