И не само лицето - и гласот му бил чуден, со подмолно длабок звук во нејасно развлечените зборови. Не го разбрале.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Измореното лице му било соодветно со бечвите составени од секакви крпеници.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)