со (предл.) - нејасен (прил.)

Ова, помисли тој со нејасно гадење - ова е Лондон, главниот град на Воздушниот коридор Еден, или третата според бројот на населението провинција на Океанија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потоа жените со нејасно лице оставиле околу плочата по залак леб од пченично брашно и ја напоиле со вино земјата во која ги забуцале танките свеќички или боринчињата натопени во смола.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можеби тоа и не беше одлука туку страв помешан со очај, очај со безнадежност, безнадежност со нејасно чувство на срам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но коските под плочата таинствено молчеле наслушувајќи ги шепотите на мајките и примајќи ја животната топлина од допирот на нивните чела.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)