со (предл.) - слаб (прид.)

Винстон успеа доволно да се прибере за да проговори. „Не можете“ рече со слаб глас.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И како прва буква аз, дадена од Бога на словенското племе за да се отворат устите на децата при учењето на разумот преку буквите, тоа се произнесува со широко отворање на устата, а другите букви се произнесуваат со послабо отворање на устата.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Седнат сам до масичката со машината за пишување, сред бледата светлина од лампата со слаб напон, ги препрочитував редовите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кара-Демир застенкува со слаб глас, потоа веќе ништо не се слуша.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тешко е, мачно, страшно е В твоата земја таткова дека за прв пат солнцето со радост те огреало, дека за прв пат ваздувот со мирис благ те запоил, дека за прв пат земјата со слаба нога нејака си ја згазил и проодил – да тлееш и да гаснееш, како на црна туѓина, и да те враг, нов сајбиа, земјата што ја заграбил, напреки гледа секога.
„Робии“ од Венко Марковски (1942)
Како пијан човек, со матен поглед, со слаби нозе, со тресливи раце.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Се наведнаа да видат подобро и просто не им се веруваше: па тоа беа две сосема малечки кутренца, малечки - речиси колку нивната дланка, кутренца со одвај отворени очиња, гладни, измрзнати, кутренца што цимолеа со слаб глас.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Потоа, препнувајќи се во мракот, излезе во ходникот осветлен со слабата жолта сијалица, повлекувајќи ја вратата од канцеларијата зад себе.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Со слабите рачиња го зема она парче оброк што мајка ѝ ѝ го дава во темниот подрум но без месо, млеко и млечна храна...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Џорџ Смит се сврти кон сонцето. Тоа му го опалуваше со слаб сјај лицето, а неговите очи беа два мали огна од него.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)