Престојот во руската престолнина, активното следење на европскиот печат и живиот допир со европската дипломатија во Битола (и посебно со руската, особено по враќањето од Македонија) му овозможија на Мисирков појасно да ги согледа и оние моменти што не беа видливи низ чадот на секојдневните борби на револуционерите. 49.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Грижи колку да сакаш! Ја мачеше посебно татковата опседнатост со јагулите и згора на сѐ и дружбата со рускиот емигрант.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Тие, дојдени од странство, каде што биле поврзани со руски анархисти и нихилисти им импонирале на младите ученици со своите идеи и планови19.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Достоевски во „Идиот“ го опишува тоа, споменувајќи неколку нему современи стилови на писмо и, меѓу другото, дава слика на начинот со кој се создава влијанието на еден систем на писмо, на еден стил на писмо врз друг, сосема поинаков систем и стил на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Може ли таа за атер на Бугарија да ги навреди другите балкански самостојни православни држави, чија самостојност е извојувана со руска крв и со руски пари и да ги направи тие држави да се одвратат од неа кон другите западноевропски држави и да се направат во нивните раце орудија насочени против Русија?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Писателот вели: „... На дебел пергаментски лист кнезот со руско средновековно писмо ја напиша реченицата: ‘Смирениот игумен Пафнутиј си ја приложи раката’. 102 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)