Пуста судбина, си велеше таа кога се врати од Цариград, со сронато срце, со премалена душа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Лежејќи тој чиниш птица со премалени крилја ниту да прелетне ниту да летне ни глас да пушти кон небото.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)