Некако сме свикнати уште од приказните, таа судбина да ја сврзуваме со постарите сестри.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тој атеист, а вака се изразува, којзнае на што цели, или така е адет, кога се зборува со постари луѓе, или без присуство на претставникот на партијата се чувствуваше послободен.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)