со (предл.) - очен (прид.)

Стиска со очните капаци на очите и го грчи лицето од болот и тагата што му иде од внатре.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Марија, ќе убијам, говорев ноќе по твоето бегство, се колнев пред онаа киклопска глава повикувајќи ја како сведок дека ќе си достојам на зборот, дека еднаш ќе замавнам со нож на некого и дека со бел отров во очите, како оној во детството, само со очните белки, ќе испитувам дали крвта личи на сок од малини или е грев на мракот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)