со (предл.) - олкав (прид.)

— Како сте можеле со олкава рана?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И, којзнае кој ѓавол ќе им влезеше в глава, ќе се погледнеа како затвореници разделени со јаки железни шипки и со олкави солзи, ќе се изнаплачеа.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Шетаат девојките низ шумата ко забркани кози... со олкави очи вака.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вампир, конкретно, облечен во бело, со олкави заби.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)