со (предл.) - нем (прид.)

Сите тие го знаеја карактерот на газдата и тивко минуваа крај него, со нем знак на почит.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
На тоа особено ме наведе неговото прашање: „А, што рече?, кога јас ништо не реков, ниту пак одговорив на тоа прашање кое тој го продолжи со нем испитувачки поглед.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Високо, над срамежливоста на хоризонтот, пливаше во ретка разблажена крв, непознато, тромаво јато со неми клунови.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Знам само оти бев празен, штир, населен со нема грдотија, со црна самотија.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Стои на познатиот малку нагорен килим и со нем крик го разгледува секој дом, по сонот дека неколку месеци бил отсутен.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Го прашува Гита Корец со нем поглед во деновите без транспорт?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се кае ли? Можеби. Донекаде. А зошто?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Со нем поглед и со симнати црни шамии се збогуваат со оние што одат на бој, а потоа толпата, забрадена со црни шамии, се разбранува и полека кинисува удолу.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Но, не...има ли мегдан во урнатините, за да се исповедаш ти грешнику со немата заповед на совеста, под кормилото на твоите сништа...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)