Селаните му го заборавиле зографското мајсторство и без сожалување го гледале како ги влече нозете со мувлосан студ во исчанчените колкови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Цел свет со виолини, вели, а ние со мувлосана гајда, небаре мрша да ти квичи пред носот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ни со божја помош не можеле веќе стутканите уши да му се доближат до черупката.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)