И пак, сега тој а не Куно Бунгур, извлекол од нејзините заби блесок што ветува возбуди и слатки морници со кои незабележано може да се влезе и во гроб на кој само од себе никнува јоргованче со лилави крилца, под него заљубените да воздивнуваат под ѕвездите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Пред сто лета или вчера си бил некој Жеро Жерав, мал и силен, сиот лилав, со лилави лесни крила.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Го зел товарот претежок за жена и го донел на плешки до прагот на куќата со еден прозорец и со напукнат оџак.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)