со (предл.) - кренат (прид.)

Карев го водеше состанокот. Со крената глава, издадена остра брада напред, викаше давајќи упатства за дејствување.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Најстариот меѓу нив, Симон Наконтик, со чувство дека е најповикан да ја мери правдата, веќе стоел со крената глава помеѓу пркосниците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
МАТЕЈ: Кога ќе седнев дома со кренати нозе татко ми ме учеше „Немој, не си в кафеана“. Кога ќе седнев така в кафеана, велеше „Немој, не си дома”.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
(Пауза) Најдов еж. Кучешки. Со спуштена чурилка. ЕВТО: Какви други има? МИХАЈЛО: Свињски. Тие се со крената. Кучешкиот се јаде.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Се колнеме! - свикавме со кренати раце.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Најпрвин ги слушнале нивните чекори, пошле еден кон друг, потоа ги виделе, нив и своите сенки што попусто им го сечеле патот: ќе се зграпчат за раце и со нозе и ќе се кинат со апежи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Му мавтаме и ние со кренати раце.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Стрела беше крај него, со крената глава, спрчнати уши, споделувајќи ја со својот господар неизвесноста и безнадежноста на чекањето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)